متأسفانه در ادبیات امروز ایران اینگونه رایج است که منتقدان بزرگ، کمتر به نقد کارگاهی آثار تن در میدهند و چنین نگاهی را به داستان نه در شأن خود میدانند و نه درخور نویسنده. بخصوص اگر نویسنده اسم و رسمی هم داشته باشد. پیشفرض بر آن است که هر اثر منتشر شدهی داستانی در درجهی نخست «سالم» است. در نتیجه نقد –به نظر من- بیشتر بر محتوا استوار میشود تا بر چگونگی پرداخت عناصر و رعایت اصول کلی داستاننویسی (این که تا چه میزان در امر نقد محتوایی موفق بودهایم خود بحث دیگری ست). نقد کارگاهی محدود شده به همان کارگاهها و محافل دوستانهی ادبی. از طرف دیگر بیشتر نویسندگان نیز حاضر به شرکت در این نشستها و ارایهی آثارشان نیستند و سعی بر آن دارند تا خود، داستانشان را ویرایش کنند؛ برخی موفق میشوند و برخی نه.
ادامه مطلب ...نام منصور علیمرادی برای کتابدوستان و روزنامهخوانهای کرمانی غریبه نیست. سالهاست شعر میگوید، روزنامهنگاری میکند، میپژوهد، داستان مینویسد و برندهی چندین جایزهی ادبی شده است. «زیبای هلیل» نخستین مجموعه داستان اوست که سه ماهی است توسط نشر آموت روانهی بازار کتاب شده است. کتابی 130 صفحهای و دارای هشت داستان کوتاه. نکتهای که در بارهی زیبای هلیل برایم جالب است، توجهی است که منتقدان جنوبی و کرمانی، از ابوتراب خسروی تا منتقدان بومی، به آن کردهاند. شاید بتوان زیبای هلیل را چنین توصیف کرد: کتابی که به معنای واقعی بوی کویر میدهد. دانستنیست علیمرادی پیش از این، مجموعه شعری نیز با عنوان «شروگ ماه» منتشر کرده است.
میلاد میرمحمدصادقی
زندگی و آثار:
صادق چوبک، فرزند آقا محمد اسماعیل (بازرگان) و رقیه سلطان در 12 تیرماه سال 1295 ه.ش در بوشهر متولد شد. تا مقطع سوم ابتدایی در مدرسه ی «سعادت» بوشهر درس خواند. در سال 1303 به بیماری مالاریا مبتلا شد و برای معالجه به شیراز نقل مکان کرد. در شیراز در مدرسههای «شفاییه»، «باقریه»، «سلطانیه» و «حیات» تحصیل کرد...
ادامه مطلب ...